Dieta koni zdziczałych jest bardzo różnorodna ale zarazem stała. Naturalnym pożywieniem tych zwierząt są przede wszystkim rośliny jednoliścienne takie jak trawy. Dodatkowo sporą część menu stanowią rośliny dwuliścienne zielne, rozmaite zioła oraz drzewa - młode gałązki, pąki, liście czy kora.

W celu dostarczenia aminokwasów, witamin i minerałów, których może brakować w paszy podaje się niskocukrowe, bezskrobiowe balancery lub mieszanki witaminowo - mineralne i pełnowartościowe białko (sojowe, konopne). Konie starsze z PPID, które powinny przybrać na wadze są trudniejsze w prowadzeniu ponieważ większa ilość kalorii (obojętnego pochodzenia) zwiększa ryzyko rozwoju insulinooporności. Wartość energetyczną posiłków można zwiększyć bardziej wartościowym sianem, sieczką z lucerny, wysłodkami buraczanymi czy łuską sojową a przede wszystkim tłuszczem- zimnotłoczonymi olejami lub pestkami roślin oleistych jak na przykład słonecznika lub otrębami ryżowymi.

Każdemu właścicielowi konia zależy na możliwie najlepszym i najzdrowszym pożywieniu dla konia, ale zdarza się, że kupujemy „oczami”...

Powinniśmy pomyśleć czy to nie czas, aby wkroczyć odpowiednią suplementacją. Odpowiednią, czyli jaką? Przede wszystkim dopasowaną do aktualnych potrzeb organizmu.

Wysłodki buraczane zawierają duży udział włókna oraz stanowią doskonałe źródło wapnia, co jest szczególnie istotne przy układaniu dawek pokarmowych z ich udziałem.

Do wydajnej i zdrowej pracy organizmu koń sportowy potrzebuje przede wszystkim diety wysokowłóknistej, wysokotłuszczowej i niskoskrobiowej, o umiarkowanej ilości białka i zbilansowanej pod względem witaminowym i mineralnym.

Najważniejszym elementem diety konia jest pasza włóknista objętościowa sucha w postaci siana bądź pasza objętościowa mokra w postaci zielonki pastwiskowej, lizawka solna oraz czysta i świeża woda.

Wyraźnym czynnikiem przyczyniającym się do rozwoju choroby ortopedycznej u młodych koni, która obejmuje dolegliwości ortopedyczne oraz wszystkie ogólne zaburzenia wzrostu jest nieprawidłowe zarządzanie dietą, nieprawidłowe utrzymanie oraz nieprawidłowy trening.

Bardzo istotne w doborze diety dla polskich koni sportowych jest ilość oraz rodzaj wykonywanej przez niego pracy.

Koniki polskie to rasa dobrze wykorzystująca paszę objętościową. Już od późnej wiosny możemy zauważyć, że zaczynają powoli obrastać tłuszczem, który spalają zimą w celu ogrzania organizmu.

Planując żywienie kuca szetlandzkiego najważniejsze jest odpowiednie pastwisko, z dużym udziałem ziół. Siano oraz gałęzie drzew powinny być rozkładane w różnych punktach na wybiegu, aby zachęcić kucyki do ruchu

W efekcie wielopokoleniowej selekcji nastawionej na dużą prędkość, wydolność i wytrzymałość, folbluty, bo tak na co dzień mówimy na konie pełnej krwi angielskiej, zyskały wyjątkowo mocne mięśnie, ścięgna oraz serce.

W żywieniu Haflingera bardzo ważne jest podzielenie dawki na maksymalną ilość posiłków. Zazwyczaj ich zapotrzebowanie na witaminy i minerały pokrywa stały dostęp do pasz objętościowych.

Żywienie koni fryzyjskich nie należy do skomplikowanych, chociaż każdy koń jest inny i nie należy dobierać paszy ze względu na samą rasę – na zbilansowanie diety wpływa wiele innych czynników.

Jedną z najpopularniejszych ras koni gorącokrwistych są konie arabskie – wytrzymałe, zwrotne, szybkie i piękne. Najczęściej myśląc o tej rasie mamy przed oczami konie pełne gracji i lekkości prezentowane na czempionatach czy wystawach, jednak jeźdźcy często zapominają o ich predyspozycjach użytkowych.

Większość hodowców i właścicieli koni miała już okazję spotkać się z przewożeniem konia, czy to na długim, czy na krótszym dystansie.

Mesz dla koni stanowi doskonałe uzupełnienie końskiego menu. Jego aromatowi i smakowi nie oprze się żaden koń.

Każdy koń ma indywidualne zapotrzebowania pokarmowe – w zależności od rasy, typu, wieku, intensywności pracy, chorób i schorzeń. Na co należy zwrócić uwagę wybierając pasze dla swojego konia? Oczywiście najlepszym rozwiązaniem będzie poproszenie o pomoc końskiego dietetyka lub doradcy żywieniowego, który pomoże nam zbilansować dietę dla naszego konia uwzględniając jego zapotrzebowanie na wszystkie składniki.

Zawierają włókno, które jest bardzo cenne dla końskiego układu pokarmowego, przyczynia się również do jego prawidłowego funkcjonowania oraz reguluje procesy trawienne.

Ale po co nam przysmaki dla konia? Tu najważniejszą kwestią jest tzw. „pozytywne wzmocnienie” – czyli nagradzanie konia za prawidłowo wykonane czynności - należy jednak pamiętać o szybkiej reakcji, ponieważ koń wiąże ze sobą fakty tylko przez ok. 3-4 sekundy