Kuce szetlandzkie to prymitywna rasa, której metabolizm jest przystosowany do naturalnych warunków bytowania – niekorzystne warunki atmosferyczne oraz uboga roślinność wymagały dostosowania przyswajania pokarmu. W rodzimych stronach kucy szetlandzkich dominują torfowiska, pastwiska są porośnięte słabej jakości trawą o wysokiej twardości, często występują tam wrzosy. Natura wyposażyła je w wolny metabolizm oraz otłuszczenie i sierść umożliwiające przetrwanie w srogich warunkach klimatycznych Wysp Szetlandzkich.
Kuce szetlandzkie są mało wymagającą rasą, która doskonale przyswaja paszę - z pewnych punktów widzenia, aż za dobrze. Wielu właścicieli kucy szetlandzkich zwraca uwagę na otłuszczenie mnogo występujące wśród tej rasy oraz praktycznie niewyczuwalne żebra. To również jest cecha wywodząca się od dzikich przodków naszych domowych kucyków – w naturze magazynowały zapasy na tzw. „czarną godzinę”.
Planując żywienie kuca szetlandzkiego najważniejsze jest odpowiednie pastwisko, z dużym udziałem ziół. Siano oraz gałęzie drzew powinny być rozkładane w różnych punktach na wybiegu, aby zachęcić kucyki do ruchu. Ważny jest również skład trawy – właściciel kucyka powinien postawić na ubogie w cukier mieszanki traw, aby uniknąć ochwatu. Bardzo ważne jest również stopniowe wyprowadzanie kucy na pierwszą, wiosenną trawę (chociaż dotyczy to wszystkich koni, należy pamiętać, że kucom szczególnie może zagrażać świeża i bujna wiosenna trawa). Należy rozpocząć od wypuszczania kucyka na dosłownie 10 minutowe wypasy, dwa/trzy razy dziennie i stopniowo zwiększać długość pobytu na trawie.
Kucyki niepracujące i zdrowe nie muszą dostawać paszy treściwej, można wprowadzić małe porcje w okresach zimowych w celu dostarczenia dodatkowej energii do ogrzania organizmu. Jeżeli decydujemy się na wprowadzenie do diety szetlanda dodatkowej paszy należy skupić dużą uwagę na zawartość cukrów w preferowanej mieszance – jest to rasa z predyspozycjami do ochwatu, więc należy szukać lekkostrawnych mieszanek zawierających jak najmniejszą jego ilość (np. Snappy Pony Musli). Warto wtedy postawić również na dodatek sieczki w dawce żywieniowej, który spowolni pobieranie pokarmu oraz zwiększy udział włókna w dawce. Jeśli szukasz paszy dla kuca niepracującego lub pracującego lekko, dzięki której przemycisz dodatki żywieniowe (suplementy, lekarstwa, itp.) warto brać pod uwagę również zawartość skrobi w paszy (skrobia jest krótko mówiąc źródłem energii, niezbędnym do pracy). Tu doskonale sprawdzi się bezowsowe Tinker Musli, które ma stosunkowo niski poziom skrobi i cukrów przy wysokim udziale włókna.
Dietę kucyków szetlandzkich warto również wzbogacać o różnego rodzaju zioła wspierające trawienie np. mieszanka ziołowa dedykowana koniom z tendencją do ochwatu. Nie bez znaczenia jest również stała obserwacja naszego kuca. Mimo dobrego przystosowania do ciężkich warunków atmosferycznych mogą one mieć tendencję do chorób ze strony układu oddechowego, problemów ze stawami oraz zespołu Cushinga. Regularne podawanie ziół oraz proponowanie kucowi baru ziołowego może znacznie wydłużyć oraz zwiększyć komfort życia naszego szetlanda.